فکر می کنم فلسفه بعضی غمها اینه که اطرافیان ات رو بشناسی. اونا که ادعای دوستی می کنند و همیشه دلشون برات تنگه و همیشه دوست دارند ببینند و همیشه عاشقت اند!
ولی این برای زمانی هست که خوب باشی، سرحال تا بتونی جور غمهای اونها رو بکشی.
خوبی بعضی غمها اینه که دل ات کنده میشه از نامحرما
از دوستهای دو نقطه ستاره خالی!